Na sprzedaż

Czyjeś życie, czyjś świat...
Na dole był zakład stolarski. Pachniało drewnem. Pięknie pachniało. Chodziłam tam z babcią po takie obrzynki, odpryski i kawałeczki, którymi dziadek rozpalał zimą w piecu.  Na górze były dwa mieszkania. Po lewej- ciotki, a po prawej- wujka Heńka, mojego "stracha". Do cioci-babci biegałam chętnie, ale do wujka nie, bo surowo wychowywał swoich synów- Tomka i Wojtka, moich cioteczno-ciotecznych braci. Kiedy  pomieszkiwałam u dziadków, dokładnie na przeciwko, to często przychodził mnie "postraszyć"- zwłaszcza, kiedy nie chciałam jeść.
Pamiętam zapach wypastowanych schodów, którymi wbiegałam na górę.
Pamiętam poranny ruch w zakładzie stolarskim.
Pamiętam ogród i łąki za domem.
Pamiętam piekarnię "na dołku" i wielkie, jeszcze ciepłe, bochny chleba.
Pamiętam totalne

poczucie bezpieczeństwa kilkuletniej dziewczynki.
Ktoś je kupi wraz z tym domem.
Zazdroszczę.

Pożegnanie

"...tak nagle ustać
w niedzielę wieczór
nie chcieć, nie poczuć, nie przeczuć..."

Ramadan

Właśnie się zaczął. Nie wiem, czy to lepiej czy gorzej? Teoretycznie lepiej, bo nic im wtedy nie wolno, mają się tylko modlić i umartwiać. Liczę  tam na spokój w dzisiejszym jakże niespokojnym świecie.

Dzwoniła Żaba. Prosiła, żeby nie zapomnieć o czapkach i bidonach na wodę.

W środę w Tel Avivie ma być 36 stopni.

Już za parę dni, za dni parę....

...lecimy do Izraela. Tak naprawdę to nigdy nie ciągnęło mnie w tamte strony. Nie sądzę, że można poczuć klimat historii sprzed dwóch tysięcy lat. W ogóle sobie tego nie wyobrażam. Zresztą, to nie będzie pielgrzymka, wręcz przeciwnie - żydowscy przyjaciele ateiści obwiozą nas wzdłuż i wszerz, pokażą piękno i niepokój swojego kraju.
Jestem sceptyczna i zdystansowana do wszystkiego😊

Póki co wszystko jeszcze w pudłach deczko nadszarpniętych przez koty, a Zośka jak zawsze wróży katastrofę lotniczą.